St. Pieterskerk, Lille (Antwerpen)

De Sint-Pieterskerk te Lille (Antwerpen), zoals deze op heden verschijnt, is het resultaat van een vroeg 20ste eeuwse heropbouw van de kruisbasiliek n.o.v. E. Dieltiens mét integratie van de oudere gotische toren. De middeleeuwse westtoren van de kerk werd in 1935 beschermd als monument. De toren beschikt over verschillende typische gotische erfgoedkenmerken zoals de aanwezigheid van een commekamer, een uurwerkzolder met een zeldzaam bewaard mechanisch gotisch/17de-eeuws uurwerk met toebehoren (nl. behuizing, contragewichten met ophang- en opwindsysteem) en klokkenzolder. Onder invloed van de toenmalige pastoor Vinck onderging de toren in de 18de eeuw een stijlevolutie waarvan de rococo-geïnspireerde poortomlijsting en een zeldzaam én gaaf bewaard Delhaye orgel nog getuige zijn.

Het beheersplan dat Patrimoon opstelde, heeft betrekking op de volledige parochiekerk Sint-Pieter als zijnde een vastgesteld bouwkundig geheel met inbegrip van de beschermde toren. De toren van de parochiekerk is beschermd als monument omwille van haar artistieke (in casu kunstwaarde) en historische (in casu oudheidkundige) waarde. De focus van het beheersplan lag bij de beschermde westtoren. Daar het schip van de kerk onlosmakelijk verbonden is met de kerktoren werd ook dit deel aangehaald in het beheersplan.